این محل از سال 1950 توسعه یافته و این بنا بازسازی خانه ای بوده که در آن زمان ساخته شده است. به نظر می رسد که از من خواسته شده تا خانه ای طراحی کنم که نماد جدیدی از این محل برای یک خانواده جهان و نشانه امید به آینده باشد.
بنابراین من امید داشتم که این خانه را به عنوان نمادی از سکونت با استفاده از یک سقف بزرگ و عناصر سازه ای در زندگی روزانه فراتر از تصویر آن نمایان کنم.
در ابتدا سقف بزرگی را در سایت قرار دادم و فریم های Y شکل چوبی را در آن چیدم. من هر فضا را با طبقات بالایی و بالا بردن طبقات در آن طراحی کردم، مانند دسته ای از پرتو های نور اتاق زیر شیروانی در معماری سنتی.
فریم های Y شکل از چوب های به هم متصل شده ساخته شده اند و در سرتاسر بنا ادامه می یابند و 6 صفحه کف از آنها آویزان می شود.
بسته به طبقه و موقعیت این صفحات، فاصله آنها از سقف، دیگر اتاق ها و حجم فضای زیر این صفحات تغییر می کند.
اگرچه تمام خانه تنها یک فضای در زیر سقفی بزرگ است اما به صورت آزادانه با قاب های Y شکل و صفحات کف تفکیک شده است. بنابراین افراد در هر فضا می توانند با یکدیگر تعامل داشته باشند.
